นายศรัณย์วุฒิ กล่าวต่อถึงการประเด็นการเอื้อผลประโยชน์ให้แก่เจ้าสัวในภาคเอกชน กรณีการจัดสร้างโครงการใหญ่ๆ ของภาคเอกชนที่มีภาครัฐเข้ามาเกี่ยวข้อง พบว่าเมื่อรัฐวางแผนสร้างโครงการใด จะต้องใช้การจัดจ้างบริษัทที่ปรึกษาเพื่อทำการศึกษาวิจัยโครงการ ซึ่งเจ้าสัวทั้งหลายที่ต้องการได้งาน ก็ใช้วิธี “เลี้ยง” บริษัทที่ปรึกษาไว้เป็นของตัวเอง และใช้วิธีจ้างบริษัทที่ปรึกษาเหล่านี้ให้เขียนงานโครงการขึ้นมาตามความต้องการทุกอย่างของเจ้าสัว ก่อนส่งให้ภาครัฐนำไปใช้อ้างอิง โดยใช้คำว่า “โครงการนี้ได้ผ่านงานศึกษามาแล้ว” และผู้บริหารบริษัทที่ปรึกษาทั้งหลาย คือเจ้าหน้าที่ราชการระดับสูงของหน่วยงานรัฐที่เกษียณราชการแล้ว ก่อนเกษียณราชการ ก็ไปก็แก้ไขกฎระเบียบราชการเปิดช่องรอเอาไว้ เมื่อเกษียณราชการไปนั่งบริษัทที่ปรึกษาวิจัย ก็ทำโครงการให้เข้าเงื่อนไขราชการที่แก้ไขรอไว้ล่วงหน้า ดังนั้น เมื่อรัฐจะทำโครงการใดๆ ไม่ใช่ทำเลย แต่วางแผนกับเจ้าสัว เขียนโครงงาน แก้เงื่อนไขกฎหมายเปิดช่องรอไว้ และพอถึงเวลาก็ใช้อำนาจรัฐเคาะอนุมัติโครงการออกมาตามที่บริษัทที่ปรึกษากับเจ้าสัวกำหนดไว้ล่วงหน้าได้ นี่จึงเป็นวิธีการฉ้อฉล ตะแบง เอื้อเจ้าสัว ของรัฐบาลชุดนี้

นายศรัณย์วุฒิ อภิปรายต่อถึงประเด็นการใช้กฎหมายเป็นเครื่องมือคุกคามนักการเมืองและนักกิจกรรมฝ่ายตรงข้าม โดยเฉพาะอย่างยิ่งการใช้กฎหมายอาญามาตรา 112 ซึ่งมีผู้ที่เดือดร้อนจากการใช้กฎหมายนี้หลายฝ่าย ตนจึงอยากเตือนนายกฯอย่างจริงใจว่า ให้อยากนายกฯได้โปรดคิดให้หนัก เพราะการใช้กฎหมายข้อนี้มากเท่าใด แทนที่จะช่วยกันคลี่คลายปัญหาแต่กลับกลายเป็นสร้างวิกฤติให้หนักขึ้น เรื่องใดควรคุย ควรเจรจาเพื่อให้เรื่องใหญ่เป็นเรื่องเล็ก เพื่อให้เรื่องที่อาจลุกลามได้ยุติ แต่กลายเป็นว่านายกฯ นอกจากไม่นำพาแก้ไข แต่ยังใช้ลูกสมุนออกมาปกป้องทำให้สถานการณ์ลุกลามบานปลาย เรื่องที่ควรยุติกลับลุกลามบานปลาย

“ท่านต้องสำเหนียกไว้ว่า ทำอะไรลงไป เวลามีปัญหาสำคัญ ท่านส่งลูกสมุนออกมาเจรจา ทำเรื่องที่ควรยุติได้กลับลุกลามใหญ่โต ประยุทธ์อะไรดีก็รับไว้ อะไรไม่ดีก็โบ้ยใส่คนอื่น นี่คือพฤติกรรมคนชื่อประยุทธ์ หรือว่าจริงแล้ว ท่านต้องการให้บ้านเมืองนี้สุมเชื้อไฟปัญหาต่อไป เพื่อเป็นเหตุผลให้ท่านได้อยู่นานๆ ถ้าท่านทำอย่างนั้นจริง ท่านเลือดเย็น เห็นแก่ตัวที่สุด เลือดเย็นที่สุดจริง” นายศรัณย์วุฒิ กล่าวสรุป